Archiwistka i badaczka Phyllis Ruth Blakeley (1922 – 1986) walnie przyczyniła się do odkrycia i uporządkowania historii kobiet, mieszkanek Nowej Szkocji.
Urodziła się w Halifaxie 2 sierpnia 1922 roku i zawsze podkreślała, że miłość do historii Nowej Szkocji wpoił jej ojciec, który zarażał ją miłością do prowincji i jej przeszłości już od czasów dzieciństwa. Ukończyła studia nauczycielskie na Uniwersytecie Dalhousie w Halifaxie i przez kilka lat pracowała w szkołach na terenie miasta. W końcu znalazła zatrudnienie w Archiwum Państwowym Nowej Szkocji i tam zajęła się pracą badawczą skupiając się na nowoszkockiej herstorii.
Opublikowała ponad 30 haseł z opisami do Dictionary of Canadian Biography, napisała wiele książek w tym m.in. Glimpses of Halifax (1949), Nova Scotia – A Brief History (1956), The Story of Prince Edward Island (1963), and Nova Scotia’s Two Remarkable Giants: Angus McAskill and Anna Swan (1970) skupiając się na kobietach, które żyły na terenach Nowej Szkocji w XVIII i XIX wieku. Była wielokrotnie zapraszana do mediów i na liczne konferencje naukowe, gdzie prezentowała wyniki swoich badań i przedstawiała kobiece bohaterki, które były niemalże zupełnie nieobecne w dotychczasowych historycznych publikacjach o prowincji i rejonie atlantyckiej Kanady. Aktywnie udzielała się w szeregu stowarzyszeń badających dziedzictwo i spuściznę kobiet, które po sobie zostawiły, m.in. w Heritage Trust of Nova Scotia, Association of Canadian Archivists, czy Canadian Author’s Association. Była niezłomną orędowniczką przywrócenia kobietom należnego im miejsca w historii.
W 1977 roku otrzymała od Dalhousie University tytuł doktora, a rok później została wyróżniona Orderem Kanady za wybitny wkład w badanie historii Nowej Szkocji, za służenie swojej prowincji i pracę na rzecz rozwoju jej kulturowego dziedzictwa.
W 1982 roku objęła, jako pierwsza kobieta w historii, stanowisko Archiwistki Generalnej Prowincji Nowej Szkocji i piastowała je przez trzy lata, aż do przejścia na emeryturę. Zmarła 25 października 1986 roku.
